Almost there
Vanmorgen de bus laten keuren bij Autoveiligheid in Geel. Eindelijk voldeed-ie aan de gestelde eisen. Dat wil zeggen dat de aanvraag van een gelijkvormigheidsattest nu verder op het ministerie in Brussel wordt verwerkt. Op deze pagina een samenvatting van de meest in het oog lopende veranderingen die we hebben aangebracht.
De buitenkant. Slechts in enkele details wijkt die af van toen we Skoolie naar huis haalden.
The Belgian Department of Transport will need some more months to produce the necessary documents (after the approval)! From the outside Skoolie looks almost identical to the school bus we bought.
Voorin: aan de rechterzijde eerst een bureautje voor de computer en/of TV, daarachter een hoge hangkast. Onder de hangkast een Trumatic S 5002 gaskachel. Achter de hoge kast: de keuken.
The interior, however, has changed a great deal.
Aan de linkerzijde (dus rechts op de foto): de eethoek.
Het 2-pits gasfornuis met grill en oven. Langs de zijkant naar achteren is een houten vloertje boven de wielkast.
Vast bed met leeslampjes en een boekenplank voor het (geblindeerde) raam. Onder het bed zit een belangrijk deel van de infrastructuur: watervoorraad, boiler, huishoudaccu's (460 Ah/12 V), Phoenix Multiplus, waterpomp, expansievat. Twee ladenkastjes gaan we binnenkort nog inbouwen onder het voeteneind.
Tegen de achterwand van de bus een douche, een WC en een wasbakje met daaronder een draadmand als wasmand en een draadmand voor de toiletspullen. Voor èchte noodgevallen is de nooduitgang nog steeds bruikbaar.
De heteluchtslangen lopen ook naar de "slaapkamer". Behalve via een uitblaasopening vlak boven de grond komt er ook hete lucht door het handdoekenrekje.
Douche met thermostaatkraan (beviel erg goed in Dr. Wolff).
Omdat we zelden of nooit volkomen waterpas staan, hebben we heel bewust gekozen voor een douchebak met twee uitloopopeningen.
Een Thetford CS200 cassettetoilet, omdat we daar in onze twee voorgaande zelfbouwprojecten zulke goede ervaringen mee hebben opgedaan,
Via dit luikje kan de cassette worden uitgenomen om te worden geleegd.
En nog twee overzichtfoto's:
Eind januari kregen we het gelijkvormigheidsattest uit Brussel. Dus vol goede moed wederom naar Geel, voor de laatste keuring in het goedkeuringstraject... Helaas: een tikfout (een B i.p.v. een 8), dus het voertuig voldoet niet aan de eisen. Bij nadere beschouwing stond er ook nog Cummings i.p.v. Cummins, Ernest i.p.v. Ernst en straat i.p.v. laan. Zal wel met de tweetaligheid van het ambtenarenapparaat te maken hebben ;-( Dus meteen een brief naar Brussel met het verzoek een gecorrigeerd document op te sturen.
Na drie weken maar eens gebeld. Niet één maal, niet twee maal, maar een week lang elke ochtend en elke middag., De Federale Overheidsdienst Mobiliteit en Vervoer blijkt op de door de telefoniste opgegeven doorkiesnummers volkomen onbereikbaar. Na een week nog maar eens via de telefoniste geprobeerd. Na 25 minuten (!) een aardige dame van de juiste afdeling aan de telefoon. "U krijgt een uitnodiging om te betalen en daarna gaat alles vanzelf..." Met moeite rustig gebleven en uitgelegd wat er speelde. Ze gaat erachteraan. Tien minuten later belde ze zowaar terug! Ik viel compleet van m'n stoel. Ze had het dossier gevonden en zou zorgen dat het juiste document zo snel mogelijk zou worden toegestuurd.
En ja, vandaag (26 feb 2010) zat er een nieuw Proces-verbaal van Goedkeuring als Enig Voertuig bij de post. Ik heet nog steeds Ernest, maar de overige fouten waren hersteld.
Om het ijzer vooral maar te smeden als het heet is, begin van de middag naar Autoveiligheid in Turnhout.
Terwijl ik in de rij stond te wachten, heeft Sylvia het plaatje van de webcam gedownload:
Het was druk. Al met al 25 minuten gewacht. En de keuring duurde ongeveer drie kwartier!
In Turnhout werden alle tests die de afgelopen maanden meer dan eens door de collegae in Geel zijn uitgevoerd, nog eens dunnetjes overgedaan (de roettest zijn ze vermoedelijk vergeten, maar die stond wel op de rekening). Er staan in het "Tweedehandsrapport" wel enkele negatieve opmerkingen: de motorkap (?!) heeft lakschade en het brandblustoestel heeft geen BENOR-keurmerk. Foei toch!
Maar alle stempels staan op het aanvraagformulier! Meteen maar bij het postkantoor op de bus gedaan.
Als we het inschrijvingsbewijs volgende week krijgen (dat gaat in onze ervaring wèl snel) nog een nieuwe groene kaart aanvragen en dan kunnen we de weg op.
I found some typos in the application form (they typed an B in stead of an 8) so we had to wait some more. If anyone needs red tape very badly, he/she should go to Belgium!
Go to top of page 