Early vans
In de tijd dat "kamperen" nog in een enkeldaks tent plaatsvond, reed ik (Ernst) soms al in wat andere voertuigen dan de gemiddelde landgenoot. Mogelijk is toen het fundament gelegd voor mijn latere camperen...
Mijn allereerste auto - ik was net 18 en had net m'n rijbewijs gehaald - was een Fiat 1100 T, genaamd Seraphine naar de beroemde film van regisseur Peter Lilienthal „“. Seraphine heeft me ƒ 350 gekost, maar we hebben voor vele malen dat bedrag plezier van haar gehad. Behalve transport naar ontelbare feesten heeft Seraphine ons (d.w.z. een aantal schoolgenoten en mij) enkele malen een geslaagde Franse vakantie bezorgd. Voor alle keren dat verder rijden niet verantwoord of wenselijk was, lagen er matrassen achterin. Een kampeerauto avant la lettre...?
Vanaf begin jaren '60 was mijn moeder erg actief in het fokken van Abessijnse en Burmese katten. Daarbij hoorde ook het bezoeken van veel tentoonstellingen in West- en Midden-Europa. Toen de hotelkosten de pan begonnen uit te stijgen, schafte zij zichzelf in 1969 een simpele kampeerbus aan, een Ford FK 1000, afkomstig van de Nederlandse Rijkspolitie. Omdat zij nooit vrienden is geworden met de stuurversnelling, schakelde zij mij regelmatig in als chauffeur.
De indrukwekkende gegevens van dit charmante zijkleppertje:
Marke Ford
Modell FK 1000
Anfangsbaujahr 1953
Endbaujahr 1955
Leistung 38 PS
Höchstgeschwindigkeit 95 km/h
Motor
Hubraum 1172 ccm
Zylinder 4
Kühlung Wasser
Bauform Reihenmotor
Motorlage Frontlage
Taktung 4
Ventile 2
Treibstoffart Benzin
Maximalleistung bei Drehzahl 38 PS bei 4250 1/min
Vorwärtsgänge 3
Rückwärtsgänge 1
Overdrive nein
Antriebsvariante Heckantrieb
Fahrwerk
Vorderachse Starrachse, Halbfedern
Hinterachse Starrachse, Halbfedern
Bremsen vorne Trommeln
Bremsen hinten Trommeln
Stabilisator, Vorderachse Nein
Stabilisator, Hinterachse Nein
Karosserie, Maße
Karosserie Transporter
Länge 4300 mm
Breite 1740 mm
Höhe 1965 mm
Radstand 2300 mm
In 1967/68 reed ik in een voormalig PTT Bedford busje, zo een als de rode op deze nostalgische foto. Dit busje was gezamenlijk eigendom van klasgenoot en vriend Dido en van mij.
In 1972 kreeg ik van een collega-taxichauffeur (ik reed als bijverdienste bij de Eindhovense Hotax) een Barkas cadeau. Met mijn vriend Fred hebben we het ding van Veldhoven naar Eindhoven gesleept. In de tuin van het clubhuis van de ZES was het probleem, waarom de bus weg moest, snel gevonden: een van de drie bobines tegen het tussenschot was defect. Of we ooit verder zijn gekomen dan de tuin van het ZEShuis, kan ik me niet herinneren.
In 1973 kochten we met zes zweefvliegers deze 10 jaar oude door Bova op een Ford Thames Trader chassis gebouwde bus. Met z'n 25-en zijn we naar New Delhi gereden, waarna Anat en ik samen zijn doorgereden naar Nepal. Daar hebben we het busje verkocht (met een gezonde winst). Waarschijnlijk rijdt het er nog rond...
Later in de jaren '70 heb ik vanuit Geldrop (later: Eindhoven) een bedrijf uitgeoefend waarvoor ik achtereenvolgens een Hanomag F25 en een Mercedes 306D in gebruik had. Vrij spartaanse busjes met twee duidelijk zwakke punten: de homokineten in de aandrijfassen en de cilinderkoppen (scheuren als je na aankomst de motor meteen uitzet). Maar als ze eenmaal draaiden, bleven ze ook uren-, soms zelfs dagenlang draaien!
In 1978 ben ik - met vrouw en kind - naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd. Omdat auto's daar toen heel duur waren, hebben we in Engeland een dergelijke Ford Transit Mark I aangeschaft, maar dan in het zwart. Hij kwam van de politie in Guildford en ik weet het kenteken nog: TPO229K.
Ik heb de zij- en achterdeur van douane-sluitingen voorzien. Zodoende konden we de hele laadruimte als container gebruiken. De strijkplank stond achter de bestuurdersstoel.
Begin jaren '80 reden we in een soortgelijke Mitsubishi L300 Long Panel Van. Achterin twee rijen plastic kratten voor bagage en daarop een vlonder om op te slapen. Een heel comfortabele en betrouwbare auto!
NB Alle afbeeldingen op deze pagina (behalve het Bova-busje) zijn van overeenkomstige voertuigen en gevonden op het web.
Go to top of page 