Jaar 2016
Sylvia, Ernst en Motek in 2016
Net als de voorgaande twee jaren hebben we weer een jaaroverzicht gemaakt van wat ons zoal bezig houdt.
Reizen, reisjes en andere events
We zijn het jaar alweer begonnen met het ontvluchten van de Europese winter. Terwijl José in Sage-Haast op Motek paste, zijn wij twee weekjes naar Californië geweest.
In Saratoga zijn we gastvrij ontvangen door onze genealogie-vriendin van meer dan 10 jaar, Marcia Kaplan. Met haar hebben we de regio verkend, musea bezocht en (koosjere) boodschappen gedaan.
Met een huurauto zijn we via de Pacific Coast Highway van San Francisco naar Los Angeles gereden. Onderweg hebben we in budget-motels geslapen, die stuk voor stuk van uitstekende kwaliteit waren.
De uitzichten waren af en toe adembenemend.
In North Hollywood bezoeken we Sylvia d'r vriendin Vera Sanon, die zich, behalve met het maken van complexe breipatronen, bezig houdt met het redden van afgedankte paarden. Het lijkt wel alsof de dieren beseffen aan wie ze hun dankbaarheid moeten betonen!
Samenvattend: 700 km genieten!
In mei zijn we, op weg naar ons inmiddels traditionele Bodenheim-Treffen, eerst een dag bij de firma DGS in Mainz geweest om de Allison-versnellingsbak van de Wanderlodge te laten afstellen. Het is prachtig de superspecialisten aan het werk te zien.
Met een ongekend soepel schakelende versnellingsbak ging het verder naar Bodenheim, vanuit Mainz een kattensprong.
Zoals elk jaar is het weerzien met onze vele zelfbouw-vrienden hartverwarmend. Onze "nieuwe" oldtimer trok uiteraard veel bezoekers.
In juli besloten we in een opwelling dat het tijd was het nuttige met het aangename te vereniging: een reisje, familiebezoek en upgrade van ons computernetwerk, gebruik makend van de lage stand van het Britse Pond.
De reis ging via België en Frankrijk naar de Kanaaltunnel, de enige oversteek binnen het "Pet Scheme" waarbij hond en baasje bij elkaar kunnen blijven.
In het Verenigd Koninkrijk is "vrij staan" niet gebruikelijk. Maar talloze pubs bieden een overnachtingsmogelijkheid op hun parking. Uiteraard graag in ruil voor een beetje vertering. Maar een bezoekje aan een 'echte' Britse pub is beslist geen straf!
Op een camping in de buurt van haar woonplaats Leighton Buzzard komt onze nicht Christine bij ons barbecuen. De verse zalm van Tesco is misschien wel de beste ever!
In de Apple shop in Milton Keynes halen we onze bestelde en betaalde nieuwe computers op. Als het personeel merkt dat we weliswaar in Duitsland wonen, maar in Nederland geboren zijn, slaat de sfeer op slag om naar heel amicaal.
Medio augustus was er in Den Helder een treffen van klassieke campers. Vol goede moed gingen we op weg. Tot.... midden in de Emstunnel het stuurgedrag van de bus opeens drastisch veranderde. Een onmiddellijke gedachte is "lekke band", maar de bus trok niet uitgesproken naar één kant, dus dat was het niet. Het lukte met twee handen en m'n volle gewicht aan het stuur hangend de bus stapvoets uit de tunnel te sturen en op de eerste parkeerplaats na de tunnel tot stilstand te brengen.
De ADAC Gelber Engel die ter plekke kwam, constateerde met grote stelligheid dat er een probleem in het stuurhuis zèlf was en dat afslepen de enige optie was. Vanwege de afmetingen en het gewicht van de bus kwam er een gespecialiseerd bedrijf aan te pas. De afsleepauto was enkele uren later ter plaatse, samen met de rijdende werkplaats met extra monteur om de cardanas los te koppelen. De chauffeur van de afsleepwagen keek eens onder de bus en trok er na vijf seconden een gebroken V-snaar onderuit. So much for de vakkundigheid van de Duitse Wegenwacht!
We brachten het weekend dus niet door in Den Helder, maar op het terrein van de firma Künnen in Meppen. Gelukkig was het droog. Een aardige buurman, die met ons lot begaan was, bracht ons zelfs een kistje groenten uit eigen tuin.
Maandagochtend was de auto-onderdelenwinkel weer open en kon de monteur de juiste riem gaan halen (ook in Europa een standaardmaat). Dat was vrijdagmorgen ook mogelijk geweest, had ons handenvol geld gescheeld. Toen we op maandagmiddag weer konden rijden, vertrokken we richting Rees voor een kleine Haganum-reünie. En laten we nou op de wekelijkse markt Hollandse haring tegenkomen!
Genietend van het mooie weer hebben we beide oevers van de Rijn verkend.
(foto: Ineke)
Na een paar heel aangename dagen zijn we verder getoerd naar het jaarlijkse wolfeest in Sulingen. Daar lukte het zowaar een cadeau voor Syl d'r verjaardag te kopen.
NB Het model op de patronen is niet Sylvia.
Gedurende het hele jaar hebben we nog een aantal tripjes gemaakt, veelal met het kleine campertje, o.a. naar Ost Rhauderfehn, waar René en Linda met de grote DAF stonden, naar het verjaarsfeest van Elma, naar de gemeente Montferland om een paspoort te verlengen, naar Ben in Alphen, naar Scheveningen voor het feest van Xandra en naar de toko en de opticien in Emmen.
Onderweg op een van deze tripjes hebben we overnacht op De Bonenstee in Nieuwlande en hebben we de (spectaculaire) voortgang van de oplegger van Fred en Egbertje bekeken.
Voorts bezochten we het treffen van de Mensa Ouwehap in Utrecht, de bar mitswa-viering van Arno in Tilburg en Limmoed Oost-Nederland in Deventer.
Zoals we al zo'n 15 jaar doen, zijn we ook weer naar het Salon in Düsseldorf geweest.
Sylvia is met een groep leden van de joodse gemeente in Oldenburg op bezoek geweest in Jever en Neustadt-Gödens.
Op 11 september mochten we stemmen voor de gemeenteraad. In de dagen daaraan voorafgaand probeerde de CDU onze stem te kopen met wat kraaltjes, spiegeltjes en.... twee kilo aardappelen.
Na het stemmen ("Je hoeft je niet te legitimeren, want we kennen elkaar toch!") was er een spoorwegfeestje in Harpstedt.
Gezondheid
In de loop van maart waren eindelijk de definitieve instellingen van de hogetonenversterking bereikt. Ernst verstaat nu weer een heel stuk meer.
Het hele jaar heeft de slijtage in onze landingsgestellen zich gemanifesteerd. Inmiddels heeft Ernst een afspraak voor januari 2017 bij een orthopedisch chirurg in Bremen. Wordt ongetwijfeld vervolgd....
Familie
Hoogtepunt was de geboorte van Suze op 16 maart. Bij opa op schoot slaapt ze gewoon door.
Judith en Marcel zijn in juli op bezoek geweest, mèt de kids! Sara en Abe zijn gefascineerd door Motek, al is-ie ook wel griezelig, met name als-ie z'n stem verheft.
Ter gelegenheid van de verjaardagen van Abe en Sara zijn wij naar Doorn en Driebergen geweest.
In september hebben Tali en Danny bij ons gelogeerd. We zijn met hen o.a. naar Varel en naar de Waddenkust geweest.
Begin november waren we weer in Utrecht, waar Eva officieel als jeugdarts KNMG werd gecertificeerd.
Huis, tuin en buurt
Kennelijk wonen we in een gezonde omgeving! Dit jaar vierden we de 85e verjaardag van Else, de 80e van Elfriede en het 50-jarig huwelijk van Inge en Manfred. Bij al deze festiviteiten heeft met name Sylvia zich als Nachbarin, naar eeuwenoude traditie, moeten inzetten bij de voorbereidingen.
Voor de 1 mei-viering waren wij dit jaar aan de beurt. Het berkje heeft keurig tot 1 juni in zijn gat in de grond gestaan.
Ook voor het feest bij het kerkelijk huwelijk van Sabine en Uwe heeft Syl aan de versieringen meegewerkt.
Voor het eerst hebben we de diensten van twee tuinvrouwen ingehuurd. Zij zijn een paar dagen aan het snoeien geweest, waarna alles er weer veel strakker uitzag.
Alleen voor deze zieke eik kwam alle hulp te laat. Manfred en Henning hebben hem uit z'n lijden verlost, zodat er niet nog meer dode takken op de weg kunnen vallen. Zij stoken hout, wij hoeven geen Baumfäller in te huren. Zij blij, wij blij!
Campers
Skoolie is in de loop van dit jaar met zijn nieuwe baas naar Beieren - en aansluitend naar Kroatië - gereden. Bij terugkomst in Regensburg consteerde Matthias een lek bij de warmwaterboiler, waardoor hij de vloer moest demonteren. Dat gaf hem wel meteen de mogelijkheid de inrichting aan zijn eigen wensen voor een mobiele woon/werk-plek aan te passen.
In de loods is nu ruimschoots plaats voor de Wanderlodge voor de langere reizen en het kleine busje voor de snelle, korte reisjes.
Aan de Wanderlodge valt wel voortdurend wat te sleutelen, de consequentie van een 40 jaar oud voertuig.
... en voorts
Vanaf mei heeft Ernst zijn Ivriet weer opgepakt, bij een Israëlische lerares in sjoel in Oldenburg. Wat zakt dat geleerde toch snel weg als je het niet dagelijks gebruikt!
Motek heeft een heftige giardiabesmetting doorgemaakt. Maar met één kuur Metronizadol was hij weer de oude. En kennelijk waren onze desinfectiemaatregelen toereikend om een nieuwe besmetting te voorkomen.
Vanaf eind september heeft Rebecca zes weken op onze gastenverdieping gelogeerd. Zij raakte boven vewachting snel bevriend met Motek (en met ons). Door haar aanwezigheid lukte het ons samen deel te nemen aan de Hoge Feestdagen in sjoel, hetgeen anders vanwege Motek onmogelijk is.
Zij kwam als onbekende dog sitter, maar vertrok als goede vriendin.
De Kristallnacht wordt in Duitsland serieus herdacht. Ernst nam aan die herdenking deel op 9 november in Wildeshausen en op 10 november in Oldenburg.
Na vier opeenvolgende Škoda Octavia Combi's op diesel, zijn we overgestapt op een Mitsubishi Outlander PHEV. De eerste 50 km rijden we elektrisch. Als de zon een beetje schijnt, op onze eigen foto-voltaïsche energie.
Grootste angst is per ongeluk ooit te vullen met diesel i.p.v. benzine.
Volledig elektrische auto's kwamen niet in aanmerking, omdat ze een te kleine actieradius hebben voor onze Nederlandse bestemmingen en/of geen ruimte bieden aan Motek.
Joop Hinke wist ons erf als overnachtingsplaats te vinden.
En voorts hebben we nog bezoek gehad van Arianne en Henk Paul, Hélène, Fred, Elma, Linda en Hans.
Zo teruglezend was 2016 toch wel een kleurrijk jaar. Op naar 2017!
Go to top of page 